فرماندار محترم رفسنجان اخیراً خبر از برپایی جشنواره پسته در هشتم مهر ماه داده است این در حالی است که در سالجاری محصول پسته علاوه بر مشکل کم آبی و شوری آب و خاک، با دو چالش بسیار اساسی هم روبرو شده و کام کشاورزان را تلخ ساخته که عملا این موضوع، برگزاری هر گونه مراسم از قبیل جشنواره و امثال آن را از حیث اعتبار، کمرنگ ساخته تا جایی اگر به جای «جشنواره پسته» لفظ «تلخواره پسته» را جایگزین کنیم پُر بیراه نباشد.
اصولا برگزاری جشنواره هایی از این دست، معمولا در زمان رونق و رواج یک محصول، ازدیاد و فراوانی آن قابل توجیه است و جای جشن و شکرگزاری دارد و در خصوص پسته، خندانی کشاورز و به جشن نشستن او، در گرو خندانی پسته و محصولش است اما اکنون چه پسته ای و چه محصولی؟!
دو سال است که کشاورز بینوا، مغموم بر سر زمینش حاضر می شود و محزون بر می گردد. سال گذشته و امسال، که سرما دمار از روزگار او و پسته اش درآورد و امسال هم سیل اخیر، ۱۰ هزار هکتار از باغات رفسنجان را کن فیکون کرده است. درختان از ریشه درآمده و کله پا شده اند. دیدن باغات پسته تافیه شده که تا خرخره زیر گل و لای مدفون شدن و توان نفس کشیدن ندارند رنج آور است. سیل اخیر، مابقی امید بر جا مانده کشاورز را با خود در زیر گل و لای مدفون کرده است.
سیلاب و فرو نشست های زمین ناشی از سیلاب به زیرساخت های کشاورزی از جمله بیش از 200 قنات و چاه موتور، شبکه های توزیع آب اعم از لوله ها و کانال ها، راههای دسترسی، کرت بندی و مرزبندی زمین ها، خسارت 80 تا 100 درصدی وارد کرده و علاوه بر آن ورود حجم زیادی از گل و لای به داخل باغات به حدی است که اگر تخلیه نشود منجر به خشک شدن درختان می شود و با همه این تفاصیل، تاکنون از سوی ادارات و دستگاههای مربوطه، حتی یک دستگاه تراکتور برای یاری رساندن به کشاورزان خسارت دیده وارد شهرستان نشده است.
به گفته رئیس جهاد کشاورزی شمال استان کرمان میزان خسارت سیلاب در حوزه کشاورزی بی سابقه بوده به نحوی که در سطح استان کرمان بیش از ۴ هزار و ۳۶۰ میلیارد تومان به حوزه کشاورزی خسارت وارد شد که بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان آن مربوط به شهرستان رفسنجان است.
از سوی دیگر، سرمازدگی امسال در مجموع در کشور نزدیک به ۴۰ هزار میلیارد تومان خسارت وارد کرده است که ۱۴ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان آن فقط در استان کرمان بوده که قریب به 4 هزار میلیارد تومان مربوط به رفسنجان است. در شهرستان رفسنجان محصول پسته در اغلب نقاط به طور کامل و در مناطق معدود باقیمانده، بالای 80 تا 90 درصد از بین رفته است.
مجددا یادآور می شویم در سال ۱۴۰۰ باغات پسته این شهرستان فاقد محصول یا دارای حداقل محصول بودند و حالا در سال ۱۴۰۱ هم وضعیت به گونه ای است که قابل توضیح نیست. اغلب قریب به اتفاق کشاورزان دو سال متوالی محصول نداشتند و در سال جاری بر اثر سیلاب با این خسارت عظیم روبرو شده اند. پس باید بپذیریم رفسنجان هم اکنون یک موقعیت ویژه و بحرانی پیدا کرده است و بیش از هر چیز و هر برنامه ای، مسوولان ما باید با اتخاذ یک صدای واحد، وضعیت بغرنج رفسنجان و کشاورزی آن را به گوش مسوولان رسانده و از آنها کمک بخواهند اما بدیهی است که برگزاری جشنواره بیش از هر چیز تداعی کننده یک وضعیت گل و بلبل و حال خوب کشاورزان آسوده ای که نه مشکلی دارند و نه دغدغه ای و طبیعی است فرستادن این گونه پالس های مثبت، باعث می شود کمک های کمتری روانه شهرستان رفسنجان شود. بماند که حتی تا همین لحظه هم در بحث سرمازدگی هیچ یک از وعده هایی که مسوولین شهرستان، استان و کشور برای جبران سرمازدگی در ابتدای سال داده بودند عملی نشده است و نیز برای جبران خسارت وارده از سیل به باغات، همان وعده های خشک و خالی هم داده نشده است.
از طرفی، خسارت حدود 4000 میلیارد تومانی سرما به محصول پسته کشاورزان رفسنجانی را مد نظر داشته باشید خسارت وارد شده از سیل که رقمی بیش از 4400 میلیارد تومان می باشد را هم در نظر بگیرید و قطعاً تأسف خواهید خورد که بفهمید در مصوبات سفر رئیس جمهور به استان کرمان این شهرستان یک شهرستان برخوردار به حساب آمده و کمترین اعتبار را در سطح استان داشته است!
کوتاه سخن این که که باغداران و کشاورزان رفسنجان تاکنون این گونه مستأصل و درمانده نشده بودند و در حال حاضر نه تنها امکان تعمیر باغات خود را ندارند و در خرج و مخارج زندگی خود نیز با مشکل مواجه هستند لذا صحبت از برپایی جشن و جشنواره بیش از آن که شیرین کننده کام آنان باشد به مثابه نمکی است که بر زخم دو ساله آنها پاشیده می شود و بهتر است به جای این گونه برنامه ها ، از ریاست محترم جمهور یا استاندار محترم درخواست شود مقدمات تشکیل یک کارگروه ویژه متشکل از وزرای جهاد کشاورزی، نیرو، اقتصاد ، صمت با همراهی معاون اول رئیس جمهور فراهم و ضمن دعوت انها به شهرستان رفسنجان و بازدید از مناطق خسارت دیده برای جبران خسارت های وارده فکری اساسی بردارند.